Mijn naam is Henri Molenkamp, 45 jaar en woonachtig te Enschede.
Sinds mijn veertiende houd ik cichliden.

Door mijn vader ben ik besmet met het aquariumvirus.
Toen ik acht jaar was kocht mijn vader een aquarium 1.30 x 50 x 50 met tropische vissen.
Ik was er direct bezeten van en kocht van mijn zakgeld op de zaterdagen visjes voor zijn aquarium bij Velda, toen nog gevestigd in een garage aan de Aleeweg in Enschede.

Vanaf mijn veertiende kreeg ik mijn eigen aquarium 1.30 x 60 x 60 bij mijn ouders in de woonkamer.
Zoals velen met mij in de jaren 70 hield ik malawicichliden o.a. pseudotropheus zebra, mel.auratus enzovoort.
Deze kleurijke vissen waren in opkomst en zeer populair.

Inmiddels ben ik vijfenveertig en heb onafgebroken cichliden gehouden.
Meestal de soorten die je niet in elke winkel tegenkomt.
Het hele land werd doorgereden om aan de mooiste cichliden te komen.

In die tijd leerde ik mijn vriend Willem Coenraats kennen die ik ontmoette, hoe kan het ook anders in een aquariumzaak.
Willem was ook verzot op Malawis.
Tegenwoordig rijden wij soms 1600 km op een dag /nacht om aan aparte cichliden te komen zelfs tot ver achter Munchen.
Door de jaren heen ben ik regelmatig overgestapt naar Amerikaanse cichliden.
Ik moet eerlijk bekennen dat daar op dit moment mijn voorkeur naar uitgaat.
Dit vanwege kleurenpracht, inrichting van het aquarium maar voornamelijk de broedzorg vind ik geweldig.
Bij malawis paren de vissen en het vrouwtje neemt de eieren in haar bek laat ze los en dat was het.

Bij Amerikanen zetten de vrouwtjes de eitjes af op een susbstraat mannetje, bevrucht deze maar blijven hierna ook bij elkaar.
En wat is er mooier !! een paartje cichliden met een wolk van duizend jongen om haar heen.

In 1999 ben ik Malawi World in Enschede begonnen.
Een uit de hand gelopen hobby met als doel om ook iets in het oosten van het land met malawies te doen.
Niet zo zeer om geld te verdienen maar voor de fun.
Ik deed het ook in mijn vrije tijd.
Toen ik in 2001 een andere baan kreeg ben ik eruitgestapt en is het overgenomen Anand, helaas draait het tegenwoordig nog op een laag pitje.